Australische erfenis wordt financieel drama
Nog voordat Janna de Jager-Wijma uit Stedum een woord had gewisseld met haar Australische halfzus Julie Sullivan had die samen met haar advocaat in het mortuarium al de wenkbrauwen van haar vader Willem Wijma geplukt voor een dna-test.
De kosten van die test en de door haar halfzus aangespannen rechtsprocedure om de Australische erfenis, ruim 220.000 euro, moeten nu door Janna Wijma volledig worden betaald.
Een maand geleden diende voor het Hooggerechtshof in Sydney een proces dat duidelijk moest maken of niet officieel erkende door Willem Wijma erkende kinderen net als zijn officiële Nederlandse kinderen aanspraak konden maken op een deel van zijn erfenis. Janna Wijma verloor die rechtszaak.
”Ik ben failliet. Hoe moet ik dat betalen?”, zegt ze aangeslagen. Haar advocaat stuurde haar een fax waarin de financiële afhandeling van de verloren rechtszaak wordt uitgelegd. Wijma zegt met haar eigen Australische advocaat zwart op wit te hebben afgesproken dat de kosten van de rechtszaak nooit hoger voor haar zouden uitvallen dan haar deel van de erfenis, ongeveer zestigduizend euro.
In de fax erkent de Australische advocaat nu Janna Wijma onjuist te hebben geïnformeerd. Daarnaast is de rechter van oordeel dat Janna Wijma zelf verantwoordelijk is voor de hoge kosten, omdat ze ondanks overduidelijke aanwijzingen haar halfzus en halfbroers toch dwong hun familiaire verwantschap voor de rechtbank te bewijzen omdat ze hen als zaaddonorkinderen niet wilde laten meedelen.
De Jager vindt de redenatie van de rechtbank getuigen van de omgekeerde wereld. ”Ik ben niet met de rechtszaak begonnen. Julie had alles al in gang gezet voor ik voor de crematie van mijn vader in Australië arriveerde. Zij had haar dure advocaat toen al in de arm genomen. Ik werd gedwongen te reageren.”
Volgens advocaat Hans Klopstra maakt Janna Wijma weinig kans onder de torenhoge rekening uit te komen. ”Ik ga er vanuit dat er een executieverdrag bestaat tussen Nederland en Australië.
Het vonnis moet dan alleen nog bekrachtigd worden door een Nederlandse rechter. Proceskostenveroordelingen worden soms zelfs zonder het horen van de partijen voorzien van een Nederlandse beslissing. Op basis daarvan kan het vonnis worden uitgevoerd in Nederland.”
www.stedum.com
