Executeur testamentair Korporaal: Het ging Willem alleen om de seks

Sabine weet het zeker. Haar opa, de Nederlandse emigrant Willem Wijma die bij een Australische vriendin drie kinderen verwekte, heeft in 1995 een testament gemaakt. En in dat testament kwamen de Australiërs niet voor.  Sabine weet het zeker. Haar opa, de Nederlandse emigrant Willem Wijma die bij een Australische vriendin drie kinderen verwekte, heeft in 1995 een testament gemaakt. En in dat testament kwamen de Australiërs niet voor.

Sabine, kind van Willems tweede Nederlandse dochter Janneke, popelt om op de laatste dag van het getuigenverhoor voor het Hooggerechtshof in Sydney haar verhaal te kunnen doen. Maar de advocaat van de tegenpartij die Sabine ondervraagt, onderbreekt haar regelmatig. ”Dat was niet de vraag”, klinkt het bits.

Hortend en stotend vervolgt ze in het Engels de antwoorden. Sabine vertelt over de vijandige sfeer op de dag van de crematie van haar opa in 2001. Het huis van Willem was ’ondersteboven gehaald’. Direct na de crematie namen de Australische kinderen Sabine en haar moeder Janneke mee naar een advocatenkantoor. Janneke moest daar een handtekening zetten onder een verklaring, waarin stond dat de Australische kinderen de echte kinderen van Willem waren. Janneke weigerde, waardoor de sfeer nóg onvriendelijker werd.

Toen de Australische kinderen vlak daarna naar huis vertrokken, zou de oudste dochter Julie sarcastisch hebben gezegd: ”Succes met het zoeken van het testament. Je zult het niet vinden.” En inderdaad: het testament bleef zoek. Het was niet in de speciale opbergplek in de keuken die Sabine met eigen ogen had gezien. Ook niet in de kluis in zijn slaapkamer en ook niet in een bankfiliaal, waar een exemplaar zou liggen.

Sabine is de enige die het testament heeft gelezen. Ze wéét dat Willems Australische kinderen niet in de erfenis waren opgenomen, maar te bewijzen valt dat niet meer. Ook de 80-jarige Henk Korporaal, Willems boezemvriend en door hem aangesteld als executeur testamentair, weet dat Willem zijn Australische kinderen niets wilde geven. ”Willem zei altijd: die kinderen krijgen het geld wel van hun eigen vader.”

Korporaal lacht schamper als hij hoort dat Constance Sullivan, de vriendin die Willem drie keer als zaaddonor gebruikte, haar relatie met de Nederlander betitelde als ‘echte liefde’. ”Ze was gewoon één van de vele, vele vriendinnen die Willem had. Het ging hem alleen om de seks.”

Na afloop van het proces haalt Sabine even adem in het nabijgelegen Hyde Park. ”Het was heel spannend om alleen in een Australische rechtbank in de Engelse taal te moeten getuigen”, zegt ze. ”De advocaat van de tegenpartij probeerde me te breken. Dat voelde naar, maar het is niet gelukt. Ik ben opgelucht dat de Australische kinderen ter verantwoording zijn geroepen. Maar ik heb niet de illusie dat zij opeens een geweten hebben gekregen.”

Advocaten tegenover elkaar

De erfenis van de Nederlandse emigrant Willem Wijma moet in handen komen van zijn Nederlandse dochters Janneke en Thea. De Australische kinderen van Wijma, verwekt bij een vriendin die van haar eigen man geen kinderen kon krijgen, hebben geen recht op zijn geld. Dat heeft advocaat R. Weaver woensdag 21 februari geëist voor het Hooggerechtshof in Sydney. Hij deed dat namens twee Nederlandse dochters van Wijma, die al jarenlang een bittere strijd voeren tegen de drie Australische kinderen van hun vader. De advocaat van de tegenpartij eiste dat de Australische kinderen het voortouw krijgen om het geld tussen alle erfgenamen in Nederland en Australië te verdelen.De uitspraak wordt over ongeveer twee weken verwacht.

Dagblad van het noorden