Helmantel: Ik ben een kunstschilder zonder ezel

Westeremden – “Welkom in het hol van de leeuw”, zegt Henk Helmantel in zijn Westeremder atelier. In de ruimte kijken zo’n vijftien kinderen vol bewondering naar het werk van de kunstschilder. Met dezelfde finesse die hij hanteert bij het cre‘ren van zijn schone stillevens, legt hij de kinderen uit hoe een schilder te werk gaat

De Prof. Holwerdaschool uit Middelstum heeft deze week een kunstweek. De kinderen kregen eerder bezoek van schilder Rein Pol, vandaag betreedt groep drie het domein van Helmantel. Terwijl hond Sacha wat snuffelt aan de kinderen, staat Helmantel bij het raam. “Weten jullie waarom ik hier mijn atelier heb?”, vraagt hij. De kunstenaar legt uit dat het raam aan de noordkant is voorzien van een raam, waardoor het licht in de kamer constant is en geen wisselde schaduwen kent als gevolg van de bewegende zon.

“Ik word er soms moe van als mensen zeggen: dat schilderij is net een foto. Eigenlijk moet je zeggen dat het schilderij net echt is”, zegt Helmantel. De kinderen knikken vol begrip. “Het is ook net of je dat stuk brood zo van het schilderij kunt pakken”, zegt Anne-Berber. De schilder vertelt over perspectief, over ruimte en licht. Helmantel gebruikt de kleurrijke jassen van kinderen om uit te leggen wat contrast is. Groep drie luistert en denkt hardop mee.

Helmantels ezel vinden de kinderen het mooist. De schilder gebruikt namelijk helemaal geen ezel. “Ik had er vroeger geen geld voor. Daarom gebruikte ik een trap met spijkers erin om het werk op te zetten”, verhaalt Helmantel. De trap staat er nog steeds. De schilder boeit de kinderen met zijn verhalen. Over de muis die een hartaanval kreeg op zijn vloerkleed. Die hij voorzichtig met een stuk papier van het tapijt tilde en in zijn atelier schilderde. Over de student Helmantel die de koude winter van 1963 trotseerde en op zijn fiets naar de kunstacademie in Groningen ging.

“Wie wil er kunstschilder worden?”, vraagt Helmantel aan het eind van de ochtend. Alleen het vingertje van Astrid gaat omhoog. De schilder krijgt een boekenbon als dank voor zijn kunstles. “Daar ga ik een kunstboek voor kopen. Want dat heb ik nog niet.”

www.dvhn.nl