Oude herinneringen

Mijn herinneringen aan Stedum gaan terug naar  het begin van 1945. Ik was omstreeks juli 1944 in Rotterdam ondergedoken voor de z.g. Arbeidsdienst, doch bij een razzia in december 1944 opgepakt en naar een kamp van de Arbeidsdienst in Fochtelo gezonden. Kort daarna werden wij met een binnenschip naar Den Boer vervoerd en vandaar lopend via Lellens naar Stedum gebracht. We werden daar ondergebracht in een school vlakbij de kerk van Stedum.

Direct daarna moesten wij voor de moffen stellingen graven rond Stedum. Reeds na enkele dagen kreeg ik de kans om onder te duiken en wel afwisselend bij de landbouwer De Vries, bij de familie Jan van de Broek en bij de familie Weerts. Steeds werden de adressen waar ik verbleef gewisseld omdat de NSB-burgemeester en enkele landwachters op zoek waren naar onderduikers Ik weet nog wel dat kort voor de bevrijding mijn mede-lotgenoten vanuit eerder genoemde school werden gedwongen af te marcheren naar Delfzijl. Vanuit mijn onderduikadres bij de landbouwer De Vries zag ik de groep langslopen. 

Een aantal wisten vanuit de groep te vluchten en ook onder te duiken in de omgeving. Ik bleef bij die families enkele maanden en keerde na de bevrijding van Rotterdam in mei 1945 terug naar Rotterdam. Ik heb nog zeer lange tijd contact gehad met de families bij wie ik zulke gastvrijheid had gekregen, ook vanuit Indonesie, alwaar ik na de oorlog in militaire dienst was, en ook lange tijd daarna werden de contacten onderhouden. In het bijzonder ook met een zoon van landbouwer De Vries. Hij heet Ekke de Vries en woont thans in Leek, nabij Drachten. Ik ben nu 82 jaar oud en op die leeftijd gaan vaak de herinneringen terug, vandaar deze email.

Ik wens Steduw en haar inwoners het allerbeste.
Freek van Lieburg

www.stedum.com