Stedumer genomineerd voor nederlander van het jaar
Harry Timmerman Oud-politieman en klokkenluider in de zaak Nienke Kleiss. Is genomineerd door de volkskrant voor de Nederlander van het jaar. U kunt hem steunen door ook op Harrie te Stemmen
Op 5 september 2005 maakte het televisieprogramma Netwerk bekend dat het Nederlands Forensisch Instituut tijdens het onderzoek bewijsmateriaal had aangetroffen dat de voor het misdrijf veroordeelde man vrijpleitte. Het programma Netwerk suggereerde dat het Openbaar Ministerie opzettelijk had nagelaten ontlastend bewijsmateriaal aan het gerechtshof voor te leggen. Minister van Justitie Donner kwam hierdoor in politieke moeilijkheden.
Donners eerste reactie was om de media de schuld te geven, door te zeggen dat het OM door de negatieve berichtgeving onder druk kwam te staan. Dit maakte veel reacties los in de trant van dat niet de boodschapper, maar de boodschap Donners probleem was.
Ook het OM was op de hoogte van het ontlastende bewijsmateriaal, zowel tijdens de eerste zitting als bij het hoger beroep, waarin de veroordeling werd bevestigd. Het ging om DNA-materiaal dat op het lichaam van Nienke en het moordwapen was aangetroffen. Dit profiel wees op een onbekende man en was zeker niet van Cees B.
Het NFI heeft tussen 2000 en 2005 lezingen gegeven aan meer dan honderd medewerkers van het Ministerie van Justitie, waarbij werd verteld dat de als dader aangemerkte man ten onrechte vastzat. Toch werd hierop geen actie ondernomen. Een politieagent, Harrie Timmerman van het cold case team in Groningen, die de openbaarheid zocht, werd hiervoor ontslagen. Bij nadere bestudering van het Rapport Posthumus, blijkt dat ook Maikel, het vriendje van Nienke, enige tijd door de recherche als verdachte is gezien.
Dit toentertijd elfjarige jongetje werd op ongemeen harde wijze door de politie verhoord en hierbij zijn interne richtlijnen van de politie overschreden. Hiernaast heeft de begeleider van Maikel, Ruud Bullens, bijzonder hoogleraar forensische kinderpsychologie, vertrouwelijke gesprekken met Maikel opgenomen en doorgegeven aan de politie. Hiermee schond hij zijn Beroepsgeheim
De werkelijke dader van de Schiedamse parkmoord, van wie het DNA-profiel overeenkwam met de vijf DNA-sporen op het lichaam van het slachtoffer en de schoenveter die als moordwapen diende, heeft tussen 2000 en 2004 meerdere zedenmisdrijven gepleegd.
www.stedum.com
