Uit de raad mei 2010
Tegenwoordig zit ik bij de commissievergadering op een andere plek, in het midden en met een houten hamer voor me op tafel. Een heel andere rol, en de kunst is een resultaat uit de discussie te halen waar het college mee aan het werk kan. De raad is de baas, en burgemeester en wethouders krijgen huiswerk op. Als voorzitter van de raad wil ik dat met elkaar ook uitstralen, en dat is nog best lastig om goed te doen.
Discussie
Het was de wens van de raad om beter te discussiëren in de commissievergadering. In deze vergadering verdiepen we ons in een onderwerp, waar we in een volgende vergadering of nog later een besluit over moeten nemen. Dus moeten alle standpunten goed uitgewisseld worden, zodat alle aspecten aan een besluit goed naar voren komen. Deze keer ging dat over twee onderwerpen, hoe de gemeente Loppersum met het kappen van bomen om wil gaan en hoe de landbouwontwikkelingen zijn in onze gemeente.
Bomen
Dit is een gevoelig onderwerp, waar u allicht in uw omgeving voorbeelden van kent. De een heeft er last van, en houdt ze ver uit de buurt van goot en erf, de ander hecht eraan en vindt dat je er niet aan moet komen. Een boom is een verzamelpunt van leven, en ons dorp zou er zonder bomen in ieder geval heel anders uitzien. Dat vond de hele raad. Individuele particuliere bomen mogen voortaan echter wel gekapt worden, tenzij ze beschermd zijn. De kapvergunning wordt afgeschaft, en dat bespaart veel gedoe. Dat moet de gemeente 25.000 euro opleveren, maar daarop wilde de wethouder zich niet vastleggen. Gelijk gemor natuurlijk, en als voorzitter moet je dan beslissen wat je doet. Negeren of nog even duidelijk aanzetten? Ik heb gekozen voor dat laatste, want uiteindelijk is de raad de baas. De wethouder kon dat gelukkig wel hebben en weet nu ook wat hij bij de volgende vergadering als besluit ongeveer kan verwachten. Langs deze weg moeten er werkbare conclusies ontstaan.
Landbouw
Met dit onderwerp ging de discussie minder goed, we kwamen er helemaal niet aan toe. Vier presentaties, in totaal meer dan een uur luisteren. Toen was het kwart over tien, en de voorziene discussie over intensieve veehouderij en megastallen zou dan zeker niet voor elf uur beslecht zijn. Omdat ook de vraag niet duidelijk was, zou de discussie alle kanten opgaan. Dit moet de volgende keer anders. Dus maar besloten in goed gezamenlijk overleg dat we ermee stopten (dat duurde natuurlijk ook een kwartier) en met door de fracties voorbereide vragen een volgende keer verder zouden gaan. Niet leuk voor het publiek, dus voortaan gaan we wat mij betreft de agenda van de vergadering maar gewoon in tijdsblokjes indelen. Dan probeer ik graag de tijd zonder al te scherpe woorden in de gaten te houden.
Met vriendelijke groet,
Lies Oldenhof
www.stedum.com